~...YaLnıZlıK...~

Yalnýzlýk aleminde yürüyorum her sabah,
Aklý fikri bulanýk görüyorum kendimi.
Sorduðum her soruda bana derler ki ; Günah
Ýki elim kafamda arýyorum kendimi..

Sahilde bir ben varým ,bir de ýssýz bir gemi,
Havada uçuþuyor çatýk kaþlý martýlar..
Bakýyorum etrafa karþýmda ruh alemi,
Yarýþýlmaya deðer çarpýþýyor kafalar..

Yalnýzlýk sokaðýnda ilerliyorum bir an.
Yerde sararýp solmuþ kuru dal yýðýnlarý.
Ýlerlemek bilmiyor vakit, saat ve zaman.
Gök yüzünü doldurmuþ , sahte ay ýþýnlarý..

Gözlerim kararýyor, birden baþým dönüyor,
Ne kadar acýklýymýþ, yalnýzlýklar alemi.
Býktým tek yürümekten , ayaðým tökezliyor.
Derdime ortak ettim, tükenmeyen kalemi..

Mevsimler fark etmiyor, yalnýzlýk diyarýnda.
Sokaðýn köþesinde uyuklaya kalmýþým.
Kimsesizlik narýyla zemheri kýþ ayýnda,
Kendi yalnýzlýðýmla tutuþmaya kalmýþým..

Sosyal Medyada Paylaşın: