Ha
DELİ GÖNÜL
Ýnersin de deli gönül inersin
Sende bak yorulur bana dönersin
Ateþsin de yüreðimde yanarsýn
Söner sinde deli gönül söner sin
Uçardýn hep yükseklerden yükseðe
Konmazdýn hiç tepelere tümseðe
Naz edipte hakkýn var mý küsmeye
Susarsýn da deli gönül susarsýn
Hemi yazýn geçti hemi baharýn
Duman sarmýþ baþýn görünür karýn
Ne hale düþmüþsün gör hele varýn
Pus arsýn da deli gönül pus arsýn
Mayil mayil bakar oldun yüzüme
Oturmuþ Azrail göðsün düzüne
Sararlar senide kefen bezine
Sende herkes gibi sessiz dönersin
Hasan’ým kapanýr senin de yolun
Tutup kucaklasa dünyayý kolun
Oynanýr sahnede de acý bir oyun
Bezersin de deli gönül bezersin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.