Yaşanmayan Hayat

Bir çocuk, kýrdýðýnda bir kalbi ya da kýrýldýðýnda
Birkaç dakika sürer kini, nefreti
Affediverir, galip gelir kalbindeki merhameti

Bir genç, çocukluk alýþkanlýklarýndan mý nedir?
Deðiþtirebileceðini zanneder dünyadaki kötü meyilleri
Yetiþkinlerin inadýnýn, çocuk masumiyetinin;
Ne kadar ötesinde olduðunu,
Kestiremez…

Büyüklere göre hayalperesttir, idealisttir.
Büyüdükçe anlayacaktýr o da…

Kimse biz kirlettik bu dünyayý demez…
Almaz üstüne dünyanýn kirini,
Böyle gelmiþ böyle gider derler
Ve iman etmeni beklerler buna

Genci de vazgeçirene kadar ideallerinden, ümitlerinden
Kabul etmezler yetiþkinliðini
“Çocuk hâlâ” derler…
Ama büyüyecek zamanla,
Büyüyecek ve kýrýlacak umutlarý,
Mutluluðunu satýþa çýkaracak,
Ve düþecek o da üç kuruþluk dünyanýn peþine…

Yetiþkin olacak sonra, o da öðrenecek affetmemeyi
Kýrýlmak yerine, kýrýp dökmeyi,
“var olmak” için diyecek sonra
Bahaneler üretecek vicdanýna önceleri…
Zamanla vicdaný da duyuramaz olacak sesini

Bir leþin baþýnda bekleyen kargadan farký kalmayacak sonralarý,
Ölmeden önce topladýðý azýklarýn
Ve yaþayamadýðý ideallerin ýstýrabý içinde kývranarak
Can verecek…

Sosyal Medyada Paylaşın: