GENÇLÝÐÝM ve BEN
Hayatýn iniþli çýkýþlý yollarýnda adým,adým gidiyoruz,
Gençliðim ve ben, elele, dertleþiyoruz,
bir gün batýþý,
Güzel duygularý ve dert yükünü býrakarak,
Yüreðimin en ucra köþesinden,kopup!
Duygu tozlarýmla
O gülleri dalýnda býrakýp,
Hayatýn toz pembe karanlýðýna,
Bu gurbeti umutla yaþamaya koyulduk,
gençliðimle.
Ayrýlýk hýrkasýný giydirdi, Ana,Baba,
kardeþleri alan o gurbet.
Eritiyordu yavaþ, yavaþ, gençliðimi,
Kýsýr bir bahara dönüþtü sanki,hayat.
Ben aðlýyordum kendi benliðime,
Hasretlik çok zor, yalnýzkýl kemiriyordu benliðimi,
Yaz bana uzaktýda, gelecekmiydi yeniden bir güz, acaba!
Son bir kez indim mazimin analý, babalý günlerine.
Yuvadan uçan bir kuþ gibi, uçmuþtu elimden gençliðim..
Bana bir gülün yanlýzlýðýný anlat,
Yada bu gurbetin kalleþliðini,
Gurbete verdim bak,herþeyimi,
Olgunluðumu ise kara topraða,
Yaþamak ise, yaradanýn emri,
Ölmek ise, kurtuluþ olur,ama elimden gelse.
Maziyi düþünmenin ardýndan,derin bir oh çeker,
Paslanmaya yüz tutan,gençliðim,
Umudum,yeni bir hayat,birde yaþamak
Oysa hasret güzelmiþ,
özlem ve dertler çekilebilseydi..
Can fazla olursa, hasretlik az olur dedik geçliðimle,
Caný, cananý çoðalttýk, ama olmadý,
can çoðaldýkça canýmýz daha çok yandý,
daha çok dert oldu gurbette
Boynumuz,dik durmuyordu,artýk baþýmýzda,
Bir haller olmuþtu bize
Haklý olan haksýz, hakký olmayan,
hak istiyordu, vefa sayðý býrakmadýn bizde gurbet,
Kime ne yaptýysa yaranamadý gençliðim ve ben,
Hepsi süt veren inek gibi gördüler gençliðimi ve beni.
Özlemim,sen sevdam sen,yanlýzlýðým sen,
olgunluðum sen oldun gurbet.
Vuslat gölgesi vurmuþtu yüzümüze,
Beni duyarmýsýn, gençliðim?
Gurbetelde kimse böyle hor ve hakir bakmazdý birbirine,
Kimin ne zoru ne darý varsa hemen çözülürdü,
Yapýlan iyilikler unutulmazdi,
sobada ekmek yapardý anam,
Dokuz horantayý düþünbüðü yetmezdi,
bacý,kardeþ ne yerler derlerdi, anam babam.
Þimdi onlarýn düþündükleri bacý, kardeþ,
düþünmedi onlarýn hatýralarýný,
onlarýn hak ve hudutlarýný,
Hep önce kendi çýkarlarý geldi, gerisi teferruat.
Ne oldu?
Gözlerin doldu deðilmi gençliðim?
Þimdi anlýyormusun beni gençliðim,
Selamsýzlar, çýkarcýlar doldu etrafýmýza,
Vefasýzlar þehri gibi oldu sýla ve gurbet.
Geçmiþim çürümeye yüz tuttu,
Batan her güneþin ardýndan,
Doðacak ay ve yýldýzlara tanýþacaðým,
Yarým kalan gençliðim,
Sen ordamýsýn?
Güneþin doðuþunu ise,elimde yarým sigaram,
yaþlý gözlerle, göreceðim,
Sana ne yapmýþtým gurbet,
beni güzel gençliðimden ayýrdýn,
Ýyiliklerimi hep boþa düþürdün,
Mazimi yaptýklarýmý,yapýlanlarý nasýl unutabilirim,
Þimdi oturmuþ aðlýyorum,
emeklerime nankörlere,
Ama birde diyorumki belki,
YARAB bizi böyle imtahan ediyor,
Sen burdamýsýn
güzel gençliðim..?
Dönemeyeceðim artýk sana,
Ak düþmüþ bak þu saçlara,
Zemheri kýþýn yanlýzlýðý çöksede içime,
Yosun tutmuþ, vefasýzlýðýn acýsý,
daðlasada kalbimi,
Bedenim buz tutsada
yüreðimin üstüne,
tutup,erim erim eriteceðim,
Çok bekledim küllenesin diye,
Ama yapamadým
Güzel gençliðim.
Artýk çok geç oldu,göz kafeslerim kapanýyor,
sende býrak beni, kim býrakmadýki,
kim nankör olmadýki...
10.9.2012 Erol Köktaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.