Ben öldüm
Artik goz yasi ciglik Sesleri duyabiliyorum
Souk buz gibi Üstüme dökülenleri hissediyorum
Ben gercekten Öldüm mü ya bilmiyorum
Karanlýk bir yolda tek baþýma ilerliyorum
Bu karanlik Yolun sonuda ucuda belli deðil ki
Her taraf kapkaranlik bir bulut geziniyor sanki
Agliyor her yer sanki Çakacak þimþekler his ediyorum
Bu seller akan sular Yaðmurlarýn hep bana mý
yoksa topragim islandi beyazlar icinde biraktigin yerde
simdi Islandým bir basima sýrýlsýklam karanlýklar icinde
Ben simdi nerdeyim soylermisin bana ey sevdigim
cennette bulusur sevenler istedigin yerdemi olcam soyle ne olur
artik son dualar okunuyor
terk ediliyorum duyuyorum artik yavas yavas uzaklasan ayak seslerini
bana ne oldu Neredeyim kara toprakta mý gerçekten
Yani dedigin oldu istedigin oldu Kavuþtuk sonunda
Evet artik inandim Ben öldüm galiba
Her zamanki gibi deyil çünkü
Artik Atmýyor kalbim sanki
Souk buz bedenimde akmýyor kanim
Selanda duyulan ismin gibi ismim okundu
Evet artik Eminim ölmüþüm
artik bir gercek Belli ki gömülmüþüm
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.