KANGREN SEVDAM YORGUN YÜREĞİM
Neden gülüþler yüzümden uçup ta gitti
Hayaller umutsuz boþuna imiþ artýk yitti
Tek taraflý bir sevdaymýþ bitti
Gülmedi bahtý þu yorgun gönlümün
Sarardý gül yüzüm neþem yok artýk
Eylülün sýcaðýnda üþüdü gönlüm
Yüreðimin sancýsýný okyanusa býraktým
Gözümün yaþýný sildim aðlamam artýk
Gözlerim buðulu yorgun gönlümün
Üzülme diye ateþe verdim kalbimi
Vurgun yedim ……………
Kalemim aðladý ben yazdým
Kelimeler isyan doldu tükendi
Tükendi yorgun gönlüm
Vefasýzlýðý gördüm sustum yüreðimde kuruttum
Yüreðimi paylaþtým sýrtýmdan vurdu hançeri
Þimdi þafak sökecek güneþ doðacak
Sülieti belli olacak o yüzün
Ve þimdi yorgun yorgun yüreðim
Artýk intihar etti hayallerim güneþin batýþýnda
Bir serçeye yükledim gözyaþlarýmý
Gözlerim okyanusa daldý
Kýrdým prangalarýný özgür býraktým yüreðini
Vefasýzlýk yapmadým güneþin batýþýnda gördüm
Þimdi tükendi yorgun gönlüm
Terk edip gidiyorum bu þehri uzak diyarlara
Niçin nedenler býrakarak ardýmda
Mahkum ettim yüreðimi yalnýzlýðýma
Yalnýzlýðýma anlatýyorum dertlerimi
Direncim kalmadý tükendi yalan dünyada
Her ne kadar güneþin batýþýnda çekilen resim olsa da
Kim ne olduðu ortada
Þimdi yoruldu gönlüm alaca karanlýkta
Oturup kendime kahrettim kýzamadým kimseye
Oynanan onurumla kýrýlan yüreðimle
Hevesi geçince atýlan bir oyuncak gibi
Kahrettim saflýðýma zaman durdu sabahladýðým oldu
Acýlarýmý topladým deste deste gözyaþlarým kadehte
Okyanuslar mürekkep oldu yalnýzlýðýma isyan ettim
Þimdi þimdi tükendi yorgun gönlüm
Çok þey istemedim ki bir yudum sevgiydi
Senelerce dilendim Þimdi titriyor ellerim
Gözyaþlarýmý yudumladým kadeh kadeh
Gördüðüm resimde anladým nedenini
Günlerce kendime sorduðum kim dediðim
Neden dediðim sebebini
Baþka gönüllerde bulmuþsun karanlýk gün batýmýnda
Çektiðin resmi belliydi kimliði
Artýk son sözlerim þimdi gidiyorum bu þehirden
Gönlünden yüreðinden mutluluklar dilerim
Ah-ýmýn en derininden
Þimdi þimdi gidiyorum yorgun yüreðim
SERAP EVREN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.