..................................................... elveda ülkem, elveda sevdiðim... :( yorgunum hayatýn ýzdýraplarýnda yenik düþtüm gücüm getmedi öylesine bitkinim ki çok geldi þu dünyanýn yükü hangi dala tutunsam kýrýldý umut diye gözlerinde yeþerdiðim vedasýz gitti iflah olmaz ayazlarýn sillesini yedim...
her sabahýn güneþine uyanýrken mahmurluðuma dokunan hayalin nazlý gülüþlerin titretirdi yüreðimi damarlarýmda dolaþýrken kendimden geçerdim hayat yorgunluðu ne bilmezdim...
mazide kalmýþ hatýralar kanatýr yüreðimi ne kadar saklasam da olmuyor iþte kýrýk aynalarda hüzün kalýyor her dokunuþun iz silinmiyor sayfalarýma býraktýðýn aþk...
tükendim vedalarýma saatler kaldý çam kokulu daðlarýna yaðmur yüklü yosun gözlerine son kez bakýyorum gecenin karanlýðýndan süzülerek gidiyorum uzaklara belki dönerim dönemezsem de son nefesin son fýsýltýsýnda ’sen seviyorum’ diyerek isimsiz mezara gömülürüm ey yar!..
Zafer Direniþ ...
13 Eylül 2016 Salý 11.45 Akþehir
Sosyal Medyada Paylaşın:
direniş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.