Ateþ vardýr; uzakta da olsa yakar insaný. Güneþ vardýr; uzaktan da aydýnlatýr her yaný. Yarýný olmayan aþkýn kýsýr döngüsündeyim, Þair olan unutur mu yaþadýðý tufaný?
Su vardýr öldürür caný, su vardýr cana candýr; Aþk olup ak gözlerimden, uyuyaný uyandýr. Kuþku düþmesin yaraya, kanar ha bire kanar; Bir buse gönder uzaktan sevdiðine inandýr.
Bizimkisi bir yanardað, hiç olmadýk zamanda; Her tarafý ateþ basar tükendiðimiz anda; Akþam olur, güneþ batar, ben hala gemindeyim, Ýmkânsýzý arar gönlüm sýðýndýðý limanda.
Anlattýðým ateþ sensin, bahsettiðim güneþ sen! Sensin rüyamda çizdiðim resimdeki son desen. Suskunluðun yok oluþum, her selamýn can suyum, Bana çiçek açtýrýrsýn sevdiðini söylesen.
Ýbrahim COÞAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
cosari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.