HASRETİM SANA BİLİYORMUSUN

Akþam olup gün batýnca
Ve tek kalýp kimse yoksa yanýmda
Kadehlerde deðil isyaným
Zindan karanlýðý kahýr dolu satýrlarýmda
Tüm kederlerim
Hayatýn durduðu kelimelerde isyaným
Söylemeye çekiniyorum aslýnda
Aldýðým her nefeste hasretim sana biliyormusun

Yýllar sonra yýllara kafa tutarcasýna
Gözlerindeki o masum iki damlaya
Ürkek bir o kadar sevgi dolu avuçlarýnda
Yaþarken yaþatýlan tüm vefasýzlýklarla
Hani yaradanýn emri gibi ayrýldýkta
Bir gün batýmý yine ayný o durakta
Ayný saatte ama farklý yönlere gidiyorduk
Diyemedim senelerdir ama hasretim sana biliyormusun

Nasýl bir yazdý mevsim denilen o süreç
Ela gözler ardýnda içi kanayan yüzü güleç
Sözlerim bile kifayetsiz kalýyordu anlatmaya
Piþmanmýsýn dese hakim ifademde
Asýn beni beni derim hakkým yok mutlu olmaya
Ýlk kez vicdaným dert oldu içime
Kalbimin sesini dinleseydimde ayaklarýna kapansaydým
Yapamadým baðýþla ama hep hasretim sana biliyormusun

Mustafa SARIVADÝ
12.09.2016
Sosyal Medyada Paylaşın: