hüznün ikliminde bir akþam, yaðmuru sýzlýyor bulutlarýn kanýyor bulutlarý..
kendi Eylül’ünün akþamýnda birini bekliyor her yürek... her yürekte bir hasret, tortusu en azýndan bir hasretin, doluyor gökyüzü ve yeryüzü arasý mesafelerle nefesinin son noktasýna kadar..
bir kez daha kendini yaratýyor gözlerde bir anka misali gözyaþlarý...
ne yana dönsen, gözlerin hep bir Eylül darbesi... iner yüreðime gök aðýrlýðý bir kurþun misali..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yunus Emre Suci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.