Kelebekler yaþadýklarý süre içerisinde hep mutlulukla uçar. Neden’mi? Çünkü bizler gibi Ne tükenmek bilmeyen ihtiraslarý? Nede dahada lüks içinde yaþamak uðruna baþkasýnýn hakkýný gasp eder? Ne maziyi kafayý takýp üzülür? Nede maziden kalma kin ve nefreti, kendinden sonraki kuþaða aktarýr? Ne Uçuþlarýnda bir sýnýr? Nede? Sevdasýnda yasaðý vardýr Ne? Riyakarlýk akan yüzleri. Nede? Hüznü tattýracak güzleri vardýr? Rengarenk çiçekteki polen paylaþýmýnda barýþ ve kardeþlik içinde yapar. Ne? cana kýyar. Nede? Irkçýlýk yaparlar. Sessizliðin sesinde asilce doðar. Asilce yaþar ve doðduðu asillikte sessizlik içinde ölmeyi’de çok iyi bilirler. .... Mete Tekçe...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mete tekçe Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.