DENİZ KIZI VE AYAK İZLERİ

Sarý rüzgarýn ulaþamadýðý
Islak derin mavide,
Beline kadar bukle bukle saçlarý,
Sedef kaplý parlayan teninde,
Ýnciler dizilirdi gerdanýna.
Yosunun karasý ,yeþiÝ,
Mercanýn sihirli renkleri,
Kollarýna ,bedenine sarýlýrdý.
Deniz kýzý Aþk
Nilüfer kokusunu ,
Gül kokusunu bilirdi ýslak mavide.
Derinler ,
En karanlýk hali alýnca
Gümüþ vurunca siyah maviye
Dokunduðu yer ýþýltýya dönünce
Koþar gibi ..!!
Yüzer gibi ..!!
Döner gibi ..!!
Çýkardý derinlerden gümüþe.
Ýçine çekerdi her pýrýltýsýný.
Yakalamak istercesine gümüþü,
Baþlar kývrak dansýna , þarkýlarýna.
Siyahta ; beyaz köpüklerle yarýþýna.
Yorulunca kayanýn üzerine çýkar.
Pullarý bir mücevher gibi parlar.
Sedef kaplý taraðý
Islak buklelerini, okþarcasýna ,
Savura savura tarar.
Gün gümüþden sarýya dönene dek.
Dalardý siyah derin maviye .
Uyudu kaldý o gün derin derin,
Kývrýldýðý kayanýn üzerinde.
Sarý ýþýklar yayýlmýþ,
Duru ,ýslak maviye karýþmýþ,
Gece karasý gözlerini açtýðýnda.
Teni, pullarý kuruluðru sevmez.
Ay yüzü acýlý ..!! kupkuru.
Bir o kadar da mutlu.
Ýlkez gördü..!! duru maviyi ,
Ýlkez gördü..!! köpüklü beyazýn duran halini.
Ýlkez gördü..!! ayak izli kum tanelerini .
Yüzüne yansýyan içine iþleyen.
Teni yanýðýndan daha yakýcýydý.
Daldý ýþýksýz , derin ýslak maviye.
Ýnsan tutamadýðý izleri ,
Görmedýði yüzü ,
Dokunmadýðý bedeni ,
Duymadýðý yüreði .
Arar mý ..??
Özler mi..??
Tekrar çýktý derinden ,kaya’nýn üzerine.
Acýsýný sýmsýký kollarýnýn arasýna aldý.
Gözleri kumsaldaki ayak izlerini aradý.
þiddetle..!!
Arzuyla..!!
Ýstekle..!!
sabýrsýzca..!!
Arýyordu gece karasý gözleri.
Ayak izlerini..!!
Dalga dalga sarýyordu bedenini.
Bir sýcak nefes gibi
Düþmüþtü yüreðine birkere..!!
Islak mavi yükseliyor.
Ayak izlerini içine çekiyor
Kumdan silmeye ,
Iþýðýný söndürmeye çalýþýyordu.
Köpürdükçe büyüyordu
Büyüdükçe izlere yaklaþýyor.
Elini uzatsa tutacak gibi oluyor
Çýrpýnýyordu Aþk.
Daha yaþanmamýþ heyecanlar,
Söylenmemiþ sözler ,þarkýlar,
Þiir gibi duygular,
Fikirden yüreðe,
Yürekten fikre göç eden hayaller vardý.
Haykýrýyordu
Acýlý bedeninden acý sesle
Silnmesin kaybolmasýn izler diye.
Aþk seslendikce ;
Kumdaki ayak izleri sarýnýn rüzgara tutunmuþ,
Umutla..!!
Ýstekle ..!!
Bir o yana ,bir bu yana savruluyordu.
Uzanmak istercesine,
Yanýna gelmek istercesine,
Tenine yerleþmek istercesine,
Kollarýný uzatýyordu.
Çekip ayaðýnýn izlerini yerden,
Hafif bulutlar gibi yükselip,
Serin sarý rüzgarlara
Uzatýrmýþ gibi
Olmayan elini tut dercesine.
Nehir nehir sözler akýtýp,
Onu silmek isteyen ýslak maviye,
Yüselen beyaz köpüklere haykýrýyordu.
Parlak kum taneli ayak izleri.
Fikrine ..!!
Yüreðine..!!
Ruhuna ..!!
Düþürmüþtü Aþký
Görmüþdü onun yaralý tenini ,
Parlak bukleleri ,içine iþlemiþ,
Gece karasý gözleri .
Nasýl da bir o,
O da kendisi oluyordu.
Hissediyordu adeta
Sarýlarak sýmsýký.
Uzun uzun hem de.
Öylece hiç kýpýrdamadan.
Hava gibi
Su gibi
Serin yeller gibi
Dolanýyordu boynuna
Ruhuna sindire sindire
Hiç ses çýkarmadan
Koyun koyuna uyuyordu.
☆Ýlkay Krkt☆
09.09.2016 // Antalya
Sosyal Medyada Paylaşın: