Sen ki, Burnumda tüten özlem, Ýçimde çaðlayan nehir, Yüreðimde tutuþan ateþ, Aklýmda hem soru hem cevap.
Sen ki, Nefes aldýðým dünya, Huzura erdiðim rüya, Zirveye vardýðým hülya, Gözlerimle dokunduðum ziya.
Sen ki, Kalbime çiçek açtýðý tarla, Aþkýma çizdiðim uzak ufuklar, Sonunu düþünmeden çýktýðým yol, Daðlarda çýnlayan bir sada.
Sen ki, Varlýðýma þahit tuttuðum zaman, Ömrüme anlam katan gün, Umudum olan sabah, Sessizliðe gömüldüðüm akþam.
Sen ki, Karlar yaðdýran bir aðustos, Kavuran sýcak zemheri, Çiçekler açtýran hazan, Yaprak döktüren ilkbahar.
Sen ki, Yaðmurdan önce toprak kokusu, Bayram sonu unutulmuþ arife, Rüzgârsýz fýrtýnalarýmýn limaný, Hiç olmamýþ varlýðýnla benden öte bensin. 10-09-2016 Uður UKUT
Sosyal Medyada Paylaşın:
uğur ukut Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.