Ey İstanbul...145
Býrakýp da gitmeye edemeyiz teþebbüs
Sýmsýký kenetliyor bu baðýn Ey Ýstanbul
Hýnca hýnç insanlarla dolu metro, otobüs
Mahþer kalabalýðý, duraðýn Ey Ýstanbul
Aðustosta yakarsýn Çamlýca da çay demli
Dünyanýn gözü sende kýymetlisin önemli
Öylesine büyüksün öylesine görkemli
Görünmez senin ucun, bucaðýn Ey Ýstanbul
Ekmeðinin peþinde koþtun ona güvencin
Arý gibi çalýþýr ihtiyarýn ve gencin
Hiç bir iþi olmasa aç kalmýyor dilencin
Altýndýr senin taþýn, topraðýn Ey Ýstanbul
Kara gümrüðün çoktur yiðidi ve efesi
Üsküdar, Kadýköy’de oturmaktýr hevesi
En yüksek yerleridir Aydos kale tepesi
Yedi tepe üstünde, var daðýn Ey Ýstanbul
Ýnsan kalabalýðý inan ömür törpüsü
Marmara Karadeniz onun bitki örtüsü
Ýki kýtayý baðlar tüneli ve köprüsü
Avrupa ve Asya da, kucaðýn Ey Ýstanbul
Farklý diller ve dinler hepsi de bir arada
Irk, cinsiyet ayrýmý hiç olmuyor burada
Yak mangalý piknikte veya büyük adada
Muhteþemdir yakýnýn, uzaðýn ey Ýstanbul
Yüzyýllar ötesinden gelen tarihin vardýr
Kimine olur gurbet kimine o bir yârdýr
Seni ziyaret etmek gören gözlere kârdýr
Her zaman bir numara, her çaðýn ey Ýstanbul
Tarih:07.09.2016
Düzenleme:01.05.2018_____________________
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.