kiraz günleri çocukluðum altýn toplardan oyunlar ve kýçý kýrýk tren vagonlarý tabiatüstü bir güçtü benimkisi belimin ortasýndan köprüler geçirmek dibe battýk hep birlikte sonra denizin üzerine dizdiðim iskambil kaðýtlarýyla - yazýk oldu
anlat onlara ne kadar çok sevgi istedim o vakitler istridye kabuklarýnýn minik aralýklarýna notlar býraktým ilham alman için
þimdi ise yalnýz bir bayram öncesi ýslýðýmý kendim bile duyamýyorum
kalbimde yuva yapmýþ binlerce karýnca ordusu çocuklar ölüyor en çok da bu donduruyor kanýmý çocuklarý kendim doðurmuþ gibi kefenliyorum çoðu kez erken kapatýyorum haber kanallarýný
eve çabucak dönmeliyim telaþý ellerimi kullanýyorum ayaklarým yerine bombalar patlýyor, istanbul’a bir zeval gelmesin korkusu beni bitiren kaybolan bir þeyler var ya da eksikliðini dolduramýyor birileri
eski resimler olmak istiyorum fýrýn kuyruklarý ve köþede yenigün þekercisi en ince yerinden kýrýldýðým ince hayal sýzýsý babamýn traþ görmemiþ yanaklarý kuþ sürüleri geçiyor aklýmýn sýnýrlarýndan kuþlara bu mevsim de geç kaldým, korkusu
aðlamak çocuklara mý özel?
en þiir haliyle uçuþuyor ötüþgen kuþlar omuzuma bir dantel izi býraktýðýn o akþam, üzerim akýyordu sanki üzerine, üzerin tamamen bana ait olana dek.. adýný utangaç hatýrladýðým en a/þýk halimle
oturduðum yerde kalýyorum kaldýðým yerden izliyorum üç boyutlu göðün turkuazýný son günlerimi yaþýyor gibiyim son dediðin nedir ki denizin bitiþ çizgisi mi?
Çiðdem Parlayüksel
09,09,2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
Çiğdem P. Yüksel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.