güneþim akþam olmadan battý
dertlerime dert kattý
yer sarsýldý
toprak ayaðýmýn altýndan kaydý
sendeledim; kalbimin kýrýklarý sanki ruhuma battý, kanattý...
hissettim kýrýldý yüreðimin fay hattý
çöktü duvarlarý
sonsuz sevdam enkaz altýnda kaldý...
geceme ay doðmaz artýk
sabahta olmaz
mevsimlerin farký kalmaz birbirinden
ilkbahar, yaz, sonbahar, kýþ hepsi hüzün hepsi hüsran...
martýlar terkettiyse aþýk olduðu denizleri
karanlýk gecede yýldýzlar eskisi gibi parlamýyorsa
yüreðimde daðlar tümden yandýysa
çöle döndüyse yemyeþil çiçekli ovalarým
çiçeklerini döküp meyve vermiyorsa aðaçlarým...
sevdam umudum mahþere mi kaldý
bircan bir canýmý benden aldý
bana yaralý bir ruh, ölü bir beden kaldý...
yüreðim aðlýyorsa çýðlýk çýðlýk
sonsuz acýlarým sevgimin yerini almýþsa
dualarým var Allah’ima
fay hattýda kýrýlsa yüreðimin yerle birde olsa ruhum
sen kerimsin Rabbim umudumu ben yaþadýkça benden alma...
8 Eylül 20:o7 2016
Mlk