YALAN SÖYLEME
Demek gidiyorsun.
Bir veda etmeden,
Hoþçakal bile demeden...
Þimdi ben gelmeyeseydim ansýzýn,
Bir daha göremeyecektim seni öyle mi?
Yani bu ev sensiz mi kalacaktý?
Ya kokun...
Peki o ne olacaktý.
Yani o her bir yana sinmiþken,
Dört duvarda resmin varken,
Ve her yerde anýlar dolaþýrken,
Gitmen neyi deðiþtirecekti.
Yalan söyleme,
Yokluðun bana nasýl iyi gelecekti.
Sensizlikte bu gönül söyle nasýl gülecekti...
Haklýsýn, çok abarttým seni severken.
Haklýsýn herkesi unuttum aklýmda sen varken.
Lakin sanma ki gidiþin beni bana getirecek,
Aksine, görürsün beni kökten bitirecek...
Biliyorum korkuyorsun,
Bu adam delirdi diyorsun.
Ýnan bende seni daha az seveyim istiyorum.
Hiç olmazsa baktýðým herkes sen olmasan,
Gittiðim her yerde seni bulmasam diyorum.
Ama yapamýyorum.
Sana karýþmýþým bir kere ayrýlýp kopamýyorum.
Ya gitme býrak böyle kalayým.
Ya da yak iyice buhar olup göklere varayým.
Ola ki saðnak olup tekrar yaðayým.
Ve bu defa sana deðil,
Topraða karýþayým...
Ama gitme,
Ýzin ver,
Ýzin ver bu ayrýlýða alýþayým.
Celal BAHAR - (#Sevimsizadam)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.