Gözleri görmeyen bir saka kuþu uçuyor yine gece
paris öncesi son gezisi bu
havalanýyor,karþý olan bütün daðlara
ilk önce kolunu çarptýðýný zannediyor uçurumun kenarýna
sonra daðýlýyor kanatlarý
bir yaný asya diðer yaný afrika
kuþ daðýtýyor dünyayý
yok oluyor her þey bir an için
her ölüm bir baþlangýcýn ateþidir aslýnda
saka kuþu taþýyor aðzýnda fitili
daha doðmadan önce
belki bunu bilmeyerek uçtu buraya
belki burayý anlatacak kimsesi yoktu
ölenler nerede saklanýyor acaba
bizim kuþ görmeden gelmiþ
bende nasýl geldiðimi hatýrlamýyorum
önce beyaz bir ýþýk ardýnda filtreli bir fotoðraf
resimleþti zamanla
büyüdü karede bulunan herkes
hatta bazýlar öldü bile
ey kanatlarýyla dünyaya inen kuþ
sen neden geldin
biliyor musun söyle ?
halat boðumlanýr 27 kere
boðazým sýkýlmýþ gibi hissederim
annesini keserler kuþun
tam topraðýndan 7 kere
çýkar içinden daðýtarak kýtalarý
kumlanýyor ellerim zamanla
içinden çýkýyorum sanki
yeniden doðuyor gökyüzü de
toprak ben oluyorum zamanla
her ölüm bir deprem gibi sanki
gözlerimi açýyorum tekrardan içlerine girdiklerimle.
Eylül’
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Therese Levasseur Salıncak 8:2=0 Burası İzmir bayım Vurun sazı tellerinden Sabahın körü Sıcak rahle Ruhsuz adam. Minik akordiyon Trım trak