-Korkmuyorum- ... Ýçimin acýdýðýný zaman zaman hissetsemde, adeta kulaðýma küpe olan hatrýmda kalan bir ses yankýlanýyor derinden ’’korkularýnla sýnanýrsýn’’, diyerek.
Ýþte bu sesin týnýsý hoþ bir seda gibi endiþelerimden arýndýrýp bu sefer nedense bu sefer benim hiç mi hiç döþümdeki heyecanýn azalmasýna neden olmadýðý gibi umudumla iyi geçinen hayallerimin gerçek olmasý hissini kuvvetle desteklerken reklamsý hali-tavýrlardan hiç mi hiç etkilenmiyor, ki kalbimin kýrýk halini ve hatta hüzünlerimin benim yüreðimdeki yerini zamanla kavilleþeceði günün özlemiyle dolarken aþk keþfine çýkan yolcunun da yönünü yadýrgamasý kadar gerçek ve korkmamam gerektiðinin kanýtý kadar kati.
Çok mu çok emin konuþtum ki, peki ’’yüksek ihtimal’’ diyelim hadi.!
Sevil Özdemir
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sevil Özdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.