EMEL'İM VARDI BENİM!..

Erciyes’in ulvi duygusunda kanardým
Taze bir gün doðardý ülkemizde
Ýlahi nurlarla dualanýrdý ülküm
Emel’im vardý kýzýl elmaya koþan
Turan illerinde hala hazan
Oyalandýk yüzümüz gülecek diye
Bekledik yarým asýr itaatle
Sabýrla def ettik iblisleri baþýmýzdan...


Aðustos sýcaðýnda baðrýmýzdan eserdi
Püfür püfür baðýmsýzlýk duruþu
Erciyes’ten uçardý sevinçler
Karlý eteklerinden kardelenler kükrerdi
Geleceðin muþtusu kanatlanýrdý
Kanat çýrpardý mavi güverciler
Özgürlük þarkýlarý Tuna boylarýndan
Destanlar dökülürdü ozanlarýmýn dilinden...


Ve o gözlerinden cennet dünya doðardý
Umutlanýrdý serçe yüreðim
Penceremden süzülürdü hayallerim
Uzaklardan gelirdi narin sesin
Ne Balkanlar, ne Ötüken kan aðlardý
Tanrý daðýnda pusat kuþanýrdý erlerim
Yaylaklardan geçerdi atlarýmýz
Meðerse derin uykularda rüyalardaymýþýz!..



Zafer Direniþ.
...

07 Eylül 2016 Çarþamba 00.30 Akþehir

Sosyal Medyada Paylaşın: