yol ayrýmýnda yaralý sevdalarla... self determinelere sýðýp, yani birlikte yaþamýþlýðý beceremeden... acil müdahale krizleri gecirip... koma halinde sedye üstü, ameliyathane ve morg ikileminde... bitkisel hayat serzeniþlerim zihinde.... basit bir mide kanamasýnýn akabinde... hayal kýrýklýðýnýn baþkentinde... doktorlarýn sesleri eþliðinde... giderken, tenimden terler süzülüyor..... halime, sað ve sol yanýmdaki melekler bile üzülüyor.. ruhum kalbimin son altýn vuruþunu sessizce izliyor... derken... üç... iki...bir... elektroþok!!!!!!! can havliyle atlýyorum.. uyanýp farkýna varýyorum... ilk nefesimi yaný baþýmdaki hemþirenin teninden alýyorum... evet yaþýyorum.... bir kadýn elinde intihar edip diðerinde can buluyorum...
TÜM HAKLARI YAZANA AÝTTÝR/ÝZÝNSÝZ YAYINLANMASI VE KULLANILMASI YASAKTIR
Sosyal Medyada Paylaşın:
zemmani Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.