Bugünkü aþklarýn miadý yok be azizim. Aþk’mý? Dün yaþanan yaþandý ve bitti.. Bugün; unutulmaya mahkum. Yarýn; Yeni aþklara yelken açma hazýrlýðý! Ne uðruna meyhanenin küflü ve anason kokan havasýnda, ömür tüketmene gerek var? Ne’de uðrunda ölünesi aþklar? Lay lay lom günü birlik, kimin eli? Kimin cebinde? Bilen yok. Baþýný alýp giden sahte aþklar. Mete Tekçe
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mete tekçe Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.