Kalemim ve sen Yýllar,kimler geçti Ne olaylar ne durumlar... Sensiz ve sessiz sessiz. herþey ve herkesten Ne tesir kaldi ne de iz Sen kaldýn orda öylece býraktýðým gibi Yaz gibi sicaksin ne sonbaharlar kislar geçti,fýrtýnalý ve buz gibi Sen baskasin Artýk olmaman koymuyor Yokluðuna da alýþtým Içim acýmýyor içimi de ýsýtmýyorsun ama sensin iþte Ordasýn öylece bir varlýksýn yokluðunun içinde.. Gelmeni dilemiyorum seni sevmiyorum Yokluðunu kabul edebiliyorum Öyle kazýnmýþþýñki içime sevgiliydik iþte, deðiliz Dilimin ucunda ne coksun ne de hiç yoksun Bilemedim sana bir þeyler oldu bir þey Adsýz sifatsiz varsiz yoksuz þey. Sen iþte . Bendeki son halin þimdiki halin. Kalbim cýzlamaz Dilim söylemez Gözüm gözlemez Kalemim ismini yazmadan niye geçmez bilinmez. aklýmda yoktu Çok yorgunum isim var gücüm var yoðunum. sanýrým bilinçaltým yine çoþtu Kaleminin ucundan ne fýrlýyorsun Önce ben, hep ben diyorsun Öyle can sýkýntýsýndan kaðýt karalarken Zaafýmdan yararlanýyorsun.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nrydbk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.