AYRILIK

Yaralanmýþ yüreðim; yaþanmýþ geçmiþten çok
Bilinmeyen karýþýk geleceðimi düþünüyor
Bir hasret ocaðýna genç yaþta üye olmuþtum
Belkide ayrýlýðýn aðýr pençesinde olduðum içindir

Bir umut ýþýðýmla beraber yürümüþtüm bazen
Bazende derin ve düþünceli bir þekilde
Hayat okulu; asýl öðretmensiz okunmuyormuþ
Bilinmeyen bir denklemi bile çözemiyorum

Bir fýrtýnayla beraber toplanan yaðmur bulutlarý
Bazen alýp götürüyor kurulan bütün umutlarý
Hayal deðil; düþ deðil; yaþanan herþey gerçek
Kaderdeki çýkmaz sokaðýn yedi numarasýnda
Takýlýp kalmýþým günlerdir; aylardýr; yýllardýr

Bir ayrýlýðýn çýlgýn sesini duya duya
Farketmeden yolun sonunun nereye gittiðini
Bir özlem deðil; hasret deðil çin iþkencesi
Umursamaz bazý duygularla hislerim kayýp

Daðlardaki dumanlar git gide çoðalýyor
Ben yaðmuru beklerken; doluya tutuldum
Ben kayýptý; saklýydý biraz aradýðýmý býldum
Artýk; ne keder; ne hüzün ben garip biri oldum
Açan çiçekler gibi yavaþ yavaþ soldum
Kaderimdeki yapraklardan bir yaprak yoldum
Ben gerçekten; hakikaten artýk yoruldum
Bir bilinmeze geçermi bu kalbim; bilmem
Artýk aðýr havaleli yaþayarak gidiyorum
Sosyal Medyada Paylaşın: