Sanki... Kar sandým Ana sýkýþan aklýmla diledim Tasavvur etmekten uzak bir haldeydim Bilgi ve görgü olmadan, fikirle mi yetinmeliydim Oysa bilginin gerekçeci vardýr, ispatlanmýþ bir hakikattir Rivayet ne kadar haktýr, hangi maksat için dile getirilen heyecandýr Ýnsanlýk adýna hak ve hakikat ancak, ruh ve akýl ekseninde ki vicdandýr Can her canlýda vardýr, ruh sadece þuur sahibi olan insanda var olan imtihandýr Hevesi, arzuyu bir zaman umut sandým, tutkulara bel baðladým, olmayacak hülyalara daldým, elbette aldandým
Seni... Suçlayamam Anlaman için umutlanmam Ateþ sineye düþmeyince soramam Hissiyat sabrýn, edebin tavýný almayýnca coþamam Ruhuma ve kalbime, aklýma ve irfanýma huzur vermeyenle avunamam Ýnsan aklýnýn ve ruhunun farkýnda olan ihsandýr, salt nefsi için yaþamayandýr Her arzu ve umutta hak aranmalýdýr, yoksa buhran kapýdadýr, vehim ve keder ne iþe yarayacaktýr
Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.