babaannemin bir ala kargasý vardý yani sanki,onu diðerlerinden ayýran bir özelliði varmýþ gibi görünce tanýrdý.. ne zaman o karga gelse konsa penceresinin önüne ona,gurbetteki çocuklarýndan haber getirdiðine inanýrdý beklerdi dört gözle yolunu haber yok derdi,görmese bir kaç gün,telaþlanýrdý.. gülerdim onun bu hallerine,çocuk aklýmla.. ama þimdi seni daha iyi anlýyorum babaanne’ciðim insanýn özledikleri varsa eðer, kendinden çok uzaklarda medet umarmýþ meðer,bir ala kargadan bile.....
emine rezzan sipahi
Sosyal Medyada Paylaşın:
rezzan sipahi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.