Gönlümün gözünde, Öyle bir sevgi sofrasý vardýr ki, Ey dost, Yiyerek bitmez tükenmez..
Bir sevda düþmüþ belli ki gönlüne, Seni var ve yok eden.. Ýçine dalarak ve kaybolarak, Var olduðunu ve ait olduðunu, Ama onun olmadýðýný, Özlersin ve gözler sin iþte...
Tanýdýðýn dýr senin o, Özü ve gözü vardý deðen, Birde gülüþleri, Yakar yüreðini bülbül gibi ötüþleri... Yüreðinin deðdiði her yerde, Özde,gözde ve yüzde, Ama sözde kifayetsiz geliyor, Ve dahi yoruluyor sevda...
Yazmakla olmuyor nedense, Ýnsan kýlýðýnda melek olarak gelsin artýk, Benim cümlelerim deðil, O nun kemiksiz eli deðsin elime..
Ve bu bir sevda iþte, Yaþamadýðýmýz bir sevda hayali, Ve budur gönlümün iyali.. Ben artýk kendime saklanýp, Bekleyiþlerdeyim iþte...
HASAN BELEK 04-09-2016 Balýkesir. Sosyal Medyada Paylaşın:
hayatyolu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.