SÜRGÜN

S Ü R G Ü N ,
Elli yýl oldu, vatanýndan sürüldü,
Hesabý kesildi, defteri dürüldü,
Ayrýlýk geldi, can evinden vuruldu,
Memleketten, canýndan göçmüþ gibisin,

Biliyoruz kapatmaya çalýþýyorsun yarayý,
Artýk ne malý düþün, nede parayý,
Sen üzülme, býrak artýk sigarayý,
Biz üzülmeyelim sana Hasan dayý,

Hasan dayýnýn rozetinde Türkiye,
Belçika onun vataný olmuþ, niye?
Doymamýþlar, aç sürüler, yiye ,yiye!
Vatanýndan sürgün gelmiþ, Avrupaya,

Peþini býrak sen Hasan’ýn yoksulluk,
Ha Türkiye ha Belçika, kula kulluk,
Düz ovada, taþlara takýldý pulluk,
Sürgün gelmiþ vatanýndan Avrupaya,

Sýlayý seyrederken televizyondan,
Hayasýzlarda , oynuyor yandan yandan,
Bakýnca gözün kararýyor, kandan,
Akan kanlar dursun, düþmanlýk bitsin,

Aðlama be dedem, bildigin gibi deðil,
Ne düþmana yalvar, ne de önünde eðil,
Bir kaç çýban vücutta, bir kaçta siðil,
Bir ðün gelir, temizlenir dedeciðim,

Ýzin dersen, vatana göçer gibisin,
Neden esir kampýndan kaçar gibisin,
Turnanýn kanadýnda uçar gibisin,
Vatanýndan sürgün geldin Belçika’ya.
ÞAÝR EBUZER ÖZKAN 03/.09.2016
Sosyal Medyada Paylaşın: