ÖLÜM DEDİĞİN
Sürekli ölüm ölüm diyorsun da,
Ölüm hakkýnda ne biliyorsun...
Belki de sadece gitmektir ölüm dediðin...
Öncesinde gidenlere kavuþmak,
Buluþup hasret gidermektir.
Zor olansa bakmaktýr gidenin ardýndan.
Kalmaktýr, özlemektir...
Nereye gittiðini,
Ne zaman kavuþacaðýný bilmemektir.
Bu yüzden ölüm deme artýk bana.
Çünkü kurtulmaktýr belki de ölüm dediðin.
Var mý topraktan sonrasýna dair bildiðin...
Ama yaþamak, iþte o çok daha baþka.
Bilir misin mesela hasreti yüreðine gömmeyi,
Bilir misin yanýndayken ayrýlmayý,
Var ile yok arasýndayken sevmeyi.
Elini uzatsan dokunacak kadar yakýnken,
Uzak durmayý...
Bulup bulup sonrasýnda yitirmeyi...
Ölüp ölüp tekrar dirilmeyi.
Sürekli ölümden bahsediyorsun da,
Ýnan yaþamak çok daha zor.
Ben ki bunca sene yaþamýþým bilmez miyim,
Ben ki hayata yýllarca katlanmýþým,
Hasrete dayanmýþým,
Ayrýlýk acýsýný tatmýþým,
Ýkisi arasýndaki farký anlamaz mýyým.
Ölüm dediðin yaþamanýn yanýnda ne ki...
Yok yok boynunu bükme öyle,
Sanma ki çekip giderim.
Sanma ki kolay diye ölümü seçerim.
Ýnadým inat.
Son nefesime kadar burada,
Oturur seni beklerim...
Celal BAHAR - (#Sevimsizadam)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.