haydi çýk gel birleþsin eller geldiðin an yarýnýmýzýn miladý olsun
ve sýnýrlarý sevdayla çizilmiþ havasý suyu aþk olan dünyamýzda özgürlüðü haykýralým hak yerini bulsun
yani demem o ki düþünme ötesini at bir adým insanlýk sende kalsýn
acele et bölme biri bine dem bu demdir de gitme burnunun dikine çýkar aklýnda gelgitleri vakit geç olmadan taçlandýr ilkleri
çýk gel ki þenlensin hislerimin fakir yaný horon tepsin halay çeksin umudumun son tekne kýrýntýlarý zedelenmesin dilimin libasý umarsýzým diyen gönül þad olsun yeneyim kötü kaderi bu bana ad olsun,
gel ki tutku adýna dünden bugüne çaða damgasýný vurmuþ eþi benzeri olmayan mecnunu bile gölgede býrakan keremi kýskandýran hani þöyle tarihe þerh düþecek sanal alemi sallayacak dillerde düþmeyen destanlar yazayým itinayla vurup çekici gürzü seni gönlümün derinliðine kazayým yeter ki karýþsýn nefesin nefesime ben o nefesinle ölmeye razýyým
Azimet IÞIK 02.08.2016 KUMBABA ÞÝLE ÝSTANBUL
Sosyal Medyada Paylaşın:
zaralıeren Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.