EY İNSANLAR
Ey insanlar,
Hayal kýrýklýklarý satýn alýyorum,
Karþýlýksýz aþklar,
Deliler,
Ölüm derecesinde çýlgýnlýklar,
Günahlar,
Veballer
Ne kadar varsa getirin.
Acýlarýnýzý getirin bana,
Dertlerinizi,
Kederlerinizi,
Kahpe kaderinizi,
Götürüp hepsini;
Topraða gömüp kaybedeceðim.
Ey insanlar...
Birbirimizi anladýðýmýz kadar adamýz.
Ölüme yakýn olanlar;korkaklardýr.
Hoþgörüsüz insan;yarým insandýr.
Ýnsan yemeðe benzer;bir malzemeyle tat olmaz.
Iþýk bizi aydýnlatýr;ama size iyilik yapýyorum demez.
Serveti hastalýk,hastalýðýda toprak yer.
Her üzüntü;insanýn bir mezarýdýr.
Dostlar ;birer dünyadýr.
Akýl ekmekle beslenmez;ruhla beslenir.
Seni seven; senin sevdiðini sevendir.
Bazýlarý ýþýðý yansýtýr,bazýlarý ýþýk yaratýr.
Kadýnla yarýþ eden erkek;yenilmeye mahkumdur.
Ruh konuþacak ,dil bakacak.
Fakir kaderin oyuncaðý, zengin misafiridir.
Mavilikler;ruhun esintisidir.
27.11.2o13
Erdemli/Mersin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.