SONBAHARDAN SONA!!

Yine sonbahar geldi soyunacak aðaçlar
Menekþeler yaþlanýp sararacak yapraklar
Peþpeþe geçiyor da ben saydýkça mevsimler
Sonbaharlara göçmüþ bakýyorum ilkbahar


Sende solarsýn bir gün solan çiçekler gibi
Silemezsin doðanýn yýkýp geçtiklerini
Bir zaman anýlarýn yeþil yaz ekiniydi
Karþý duramaz kimse bu kainât kanunu


O söker týrnaðýný sen daha direnirsin
Düþünmeden edemem doðumu ve ölümü
Çürümek yer altýnda her canlýnýn bir sonu


Þu omuzlarda giden bir zaman yaþýyordu
Çoluk çocuk büyütüp kuru can taþýyordu
Teni sonbahar gibi topraða dökülecek

II

Göðün yüzünde güneþ parlýyor pýrýl pýrýl
Akþam guruba inmiþ þu küçük köy bu þehir
Kýþýn kalýn giyinip yazýn çalýþan adam
Bir çok akrabasý var þu bizim karþý köyden


Þimdi gömdüler onu bir köy mezarlýðýna
Mevlût okuyacaklar helva daðýtacaklar
Ardýndan yemek yiyip dualar edecekler
Allâh sabýrlar versin mefta yakýnlarýna

Son solukta görseydi salýna kimler geldi
Kimi çocuklar gibi aðlayýp kimi güldü
Bu düðün onun için yapýlan son düðündü

Geri dönemez artýk akþam elinde ekmek
Kahvelere takýlýp artýk geç kalamayak
Bekleyen olmayacak o toprakta uyuyor…



Topraðý bol olsun!
Her canlý ölümü tadacaktýr..

Nurten AkAygen
01.09.2016
Sosyal Medyada Paylaşın: