İNCE,DEN İNCE
keman inceden ince hazin çalýyor bu gece
kadehler dolmuþ gözler boþ seni arýyor
saklý kalmýþ hüzün yapraklarýndan tek tek dökülüyor bu gece
gönül bahçem sýzlýyor ince ince gülüþlerinle birlikte geliyor hazin
burkuluyor içim kadehim dolu sigaram yanýyor mayhoþ bir þarhoþluk sarýyor
efkar basýyor aðlamak geliyor içimden donuyorum susuyorum karalýyorum aklýmca
geçmiþime kýzýyorum yürüyorum koþuyorum biþeyleri yakalamak için ama nafile
deniyorum deniyorum ellerimde kalbimde acemiliklerim kalýyor
ya sonra diye soruyorum kendime aklýma bir anda sesleniþlerin geliyor
nereye gidiyorsun sen diye baðrýþlarýn yankýlanýyor sessizce yaðan yaðmurda
korkuyorum korkularým sarýyor soðukluðumda sýcaklýðýmda kalan seni
beklediðim deðildin bekleyenimde hiç olmadýn son yolculuktu bu defa senle baþlayan
son gece gibiydi keman bir yandan ince ince hazin çalarken yaþlar süzülürken
dýþardan gelen uðultulu ses uyandýrýyordu
kirpiklerimden dökülüyordu ismin tek tek hece hece
kaçarcasýna konuþuyordum senden uzaklara
bir bilinmezlik oyunu yada hiç dinlemediðimiz bir þarký gibiydi
senle hayatta baþladýðýmýz. hiç sonu belli olmayan yolculuðumuz!
aðladýðým günlere bakýyorumda içim geçiyor uyuya kalýyorum
nede salakmýþým diyorum, dert yanýyormuþum seven ben ,sayan ben sen hiç yoktun hiç olmadýnki
varlýðýný hissettiðimde kayboluþlarýnýda görüyordum baþkalarýnýn gözlerinde
Bazen umutlarým tükeniyor sakinleþiyorum sessizliðimde Kendimle baþbaþa kalýyorum
Mahkemem baþlýyor Hýrçýnlaþýyorum haksýzmýyým diyorum dönüp bakýyorum
boðuluyorum yanlýzlýðýmla kimsesizliðimle asiyim bir okadarda sessiz,dim
keman inceden ince hazin çalýyor daðlýyor kamçýlýyor yüreðimi
içim dökülüyor tane tane özlüyormuyum hayýr canýmýmý acýyor hayýr
ama caným acýyor inanki yüreðim daðlanýyor pare, pare daðýlýyorum
çaresizliðimin içinde yanýmda kalan damla damla aðlamak oluyor.
Bazen kendini bir ucurum kenarinda gorusun
kanatlarin ucmaya calisirken dusersinya birden
kirilmis tukenmis gibi kalirsin yerde mýrýldanmaya baþlarsýn içten içe
keman inceden ince hazin çalýyor bu sessizlikte
susmaktý çarem gidiþim hiç olmadýðý gibi
çift kiþilikti yüreðimdeki aðýr yük susmak çaremdi
sense iþte sense diyip geçiþtirdim bir yoksun sevda
ince ince keman çalýyordu hazin bir þarký eþliðinde
içinde barýndýrdýðý yokluðun yoksulluðun adýmlarýn olmadýðý gibi
sende inceden ince hazinli kemanla yok oluyordun ... 29 08 2016 Hesnam AsiTürk
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.