DÜŞMEDEN MEVSİM..
DÜÞMEDEN MEVSÝM..
Yorgun geçiyor mevsimler ‘
Yere düþen bir sonbahar yapraðý misali
Sararmýþ yapraklar, kýzýl kýyamet bir güneþ
Sürtük günlerden biri daha geçip gitti aylardan
Yavru ceylanýn, derin bakýþlarý kýþ güneþi gibi
Ne olduðunu bilmeden, uçuk mavi gülüþü
Savurdu rüzgâra, al, al hepsi senin olsun diyerek
Olmadý, sarmadý bu hava beni
Menzil çok uzak, her yer bana bir tuzak
Korkutuyorsun beni, kapat diþlerini dudaklarýnla
Ýþleme beni katil gülüþlerinle
Düþüyor mevsim, bir baþka mevsimin üzerine
Yalpalýyor hayat, aðar aksak gidiþler
Oy derdimin dermaný, oy yolumun haritasý
Oy benim defterimin beyaz çizgisi
Hey benim yaþanmamýþ sevdam
Düþüyor günler, saatlerde düþüyor.
Kýþ geldi artýk bak mevsimlerde üþüyor
Hadi dönelim, ha ne dersin..
Gündüz Yavuz.. 25 Eylül 2013-09-27
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.