Yol gibiydi sensizlik, Bitmek bilmezcesine uzanan bir yol gibi, sarýyordu dünyayý bir að gibi, bir yar gibi... Sensizlikte yol gibi deðilmiydi ey sevgili? Yokluðun da benim dünyamý sarmýþ bir kere, Nereye baksam sen... Nereye gitsem sen... Sarmýþsýn tüm dünyamý, Bir kere yol gibi, Nereye kadar uzanýrsan uzan, Döneceksin bedenime, Dolacaksýn yüreðime aþk gibi, Etrafýnda dönüp durduðun Benim dünyam ey sevgili...
Sosyal Medyada Paylaşın:
KaraMemet Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.