LACİVERT GECELER

Gelinciklerle süsle(yi)ver
lacivert gecelerin bir yarýsý
mihrican yelleriyle kör kötük sarhoþ gül kurusu dallarý
suya hasretinden çehresi çatlamýþ topraklarýn
teriyle yýka(yý)ver duble yollarý
Yýldýzlardan þahlanan
Aþk-ýn ateþiyle sýva kollarý
ve
saatleri tam onikiye kur
akrep yelkovaný kovalayadursun
sen
aheste aheste doð ufkuma
lacivert bir gecenin pembe gamzelerinden

Gözlerinden göðsüme þelaleler oluþtursun
tütsülenmiþ sözcüklerle gövdesi göðünen yanýk naðmeler
Aþk ile yoðrulan yýllarýn yosun tortusu
mutluluk uykusu ne zaman teþrif eder bilinmez ama ben
yüreðim ellerimde seni bekliyor olacaðým
pembe panjurlu penceremin peltek pervazýnda
þafak söküp Güneþ ufuktan salýna salýna doðup
odamýn duvarlarýna resmini çizene dek

Gönül bahçemi Fulya firuze ve mor zambaklarla donattým
çeyiz sandýðýmý her açtýðýmda anýlarý ýlgýt ýlgýt kanattým

Elem keder ve arsýz ýstýrablarý
ok yerine fýrlattým taa fizana
Umudu alýp köhne köþelerden
buram buram evlat kokan ellerinin ayasýna býraktým
Ben
her salise
seni taþýyorum
yüreðimin çaðla yeþili yapraklarýnda
her dakika seni yaþatýyorum
demir duvarlarýn derman demlediði
daðlarýn doruklarýnda

Bir gece yarýsý doðuversen ufkuma
akrep ve yelkovan 12 yi bulduðunda
uzun menzilli bir mavzerin göz gez arpacýk oluðundan
zümrüt gözlerinle niþan alsan sol göðsümün tam altýna
Sýrtýmdan vurmaya kalkma sakýn
son nefesimi verirken
seni göremezse gözlerim
açýk gider sonsuzluk uykusuna
mertce karþýma dur
ve
Kalbimi tam 12 den vur þafak sökerken
Ikýrcýk karanlýðýnda da olmasýn
kuþluk vakti güneþ evinin avlusundan çýkarken
gözünü kýrpmadan bas tetiðe
son nefesimi verirken en son seni göreyim
ki u can bu bedenden çýksa bile kýyamete dek
sen
hep orda kal

Eey dað kekiði kokulum gel
gelki
ruhum recmedilirken gözyaþlarýma refakat et
nehirlerin yataðýnda özgürce uçsun ruhumuz
Yýldýzlara yelken olsun umudumuz
birlikte yaþlanmak deðilmiydi
son arzumuz
lacivert gecelerin gamzelerinde

Nafize
Sosyal Medyada Paylaşın: