TEK BAŞINA

Rýhtýmda
tek baþýna
yine týkabasa
efkarýnla doluyum.
Yaðmur dersen
bardaktan boþanýrcasýna,
azgýn dalgalar ise
beton duvar boyunca yüksek.
Açýkta demir alan gemiler
salýnýr dururlar kendi halinde,
sanýrsýn içleri boþaltýlan
birer kibrit kutusu.
Þimþekler çakýnca
ardý ardýna
azýcýkta olsa,
aydýnlýða döner zifiri karanlýk.
Gökyüzüne biriken
kara bulutlar kýzgýn,
içten içe kopan bir homurtu,
ardýndan gelen,
korkunç bir gümbürtüyle
inletince ortalýðý.
Ýþte o anlar,
içimden bir þeylerin
koptuðu anlardýr.
Yokluðunun
dinmeyen acýsý çöreklenir,
yüreðimin taa orta yerine.
Dizlerim takatsiz,
gözlerim fersiz,
elim ayaðýmda tutmaz,
bitap bir haldeyim iste.
...Mete Tekçe...

Sosyal Medyada Paylaşın: