İÇİMDEKİ DEM

_ Ýçimdeki Dem _

Sabahýn beþiydi,
Tan yeri aðarmýþ,
Güneþin,geçiþiydi,
Gölgeler arasýnda.
Sokaklar,bom boþtu,
Kimsecikler yoktu.
Bakýndým durdum saðýma soluma.
Bir ben,birde içimdeki ayrýlýk ateþi vardý.
Birden içim doluk,doluksu oldu,hüzünlendim.
Çocukluðumda býrakmýþtým,içimdeki neþeyi..

Hani bir ukte kalýr’ya,insanýn içinde,
Sana sensiz býrakýlan yýllarýn,uçuuup gider ya.
Ýþte onu,çocukluðunu,anýlarda kalan,yeri ararsýn,ya
Geçmiþten bu güne, o; izleri aramýþtým
Yýkýk göçük,bir köy kahvesinde.!

Yoktu hiç bir þey yerli yerinde,
Ne babam,
Ne dedem,
Ne’de akranlarý vardý.!
Bulamazsýn,bulamazsýn,artýk,o; kaybolan yýllarýný.
Bulsaydým içecektim,içecektim yarým yamalak,ta olsa,
Billûr sýcaklýðýnda,bir köy çayýný babam’dan..
Çay tabaðýndan,yoksulluða ikram edilen,nimeti..

Ooooy anam,oooy babam,
Vaay köyüm,vaay bana..
Vaaaay bana,vaaaylar bana
Aaahh bana,aaahlar bana..
Geçmiþ anýlar,da,gelecek,yarýnlarda’mý kalacaktý.!

28 Aðustos 2015
Þiir Resul Civcik
Sosyal Medyada Paylaşın: