Bugün aðlamaklý esiyor rüzgar, Çanakkale den; Acýklý esiyor hüzünlü telaþlý titremek li bir sesle, Diyor ki; Sahip çýkmalý vatana sahip çýkýlmalý. On beþlikler,kýnalý kuzular þehit canlar selam yolladý. Koç yiðitler göðüsledi baþ üzerine aldýlar selamý. Birisi komþum Edremitli Gökhandý. Ne çok düþmaný vardý,soldurmaya yetmedi onlarýn hýncý. Al renkli ay yýldýzlý bayraðýmý. Sen korkma dalgalan. Rengine renk katan kan bugün Polis Gökhan dan. Çok var bugün rengine renk veren can. Yeter ki korkma,her daim dalgalan. Bu gün bir çok þehre il,ilçe ye ateþ düþtü ocaklar yandý, Ana,baba,bacý kardeþ çocuklarýn gözü yaþlý, Bir çok þehir,il,ilçe þehidi var diye telaþlý, Tekbirlerle dualarla uðurlayacaklar en güzel naaþý. Çanakkale þehitlerinden rüzgarýn getirdiði selamý alan, Son yolculuðuna çýkan neferler. Dalgalanan en güzel bayrak, okunan en güzel ezanlarsýnýz , Sizler; Topraða toprak için düþen Vatansýnýz sizler. Güzel askerler. Benim bildiðim aþýklar sevdalýlar yýldýzlar düþerken tutar dilek, Gökhan sizler yýldýzlar çýkarken tuttunuz dilek, Yaþasýn Vatan diyerek. Þimdi nöbete göklerde devam edeceksiniz, Kimi yýldýzlardan göz kýrpýp kimi gülümseyerek.