ÖLMEKTE NİYE (138)

ÖLMEKTE NÝYE (138)

Hep umut doludur insan hayatý.
Günlerden aylara aylardan yýla.
Kimi çile çeker kimisi güler.
Kimisi delidir muhtaç akýla.

Bunca yýllýk ömür neden kaybolur.
Baþkalarý gelip konar bahçeye.
Ruhlar uçar gider beden kaybolur.
Ýnsanda hep sorar ölmekte niye.

Ýlhan ATEÞ (Zayi Ozan)
Trabzon, 05/08/1974
www.edebiyatdefteri.com/siir/1042951/

Þiirin Hikayesi
Trabzon K.T.Ü.de 1.ci sýnýftan 2. sýnýfa
geçtiðim yaz yazdýðým bir þiirim.

Sosyal Medyada Paylaşın: