kar yaðdý o daðlarýn baþýna
çok aðardý düþlerim
neydi zulanda benimle derdin
ne düþtü de üzerine diyemedin
gül dedin bi gül soldu göremedin
geçmedi ki çocukluðumdan tiren sesi
umudum kara duman dilimde kargýþ
gurbet kokar eksozun zifir nefesi
otobüsler ardýnca
yol boyu ufala ufala yiten bakýþ
kan tutar beni
keder benzemez kelimelere
kýrmýzý karanfile vermeyin beni
ak çarþafýn buruþ buruþ kirli yüzüne
batacaðý kadar battý gamzelerin hüzüne
yüreðinde bir heyula kol geziyor
zihninde tasarlanan
somut olmayan..
yüzük parmaðý en mahrem yerini seziyor
helalimdin
elim de elin
tutuþurken ele dilin
kendini bana haram ettin...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
abim... canım abim öğretmenin vedası... yağmur... kuş kanadı... beyaz atlı prens... gökyüzü... gökyüzü... ay yıldızlı uçurtma... şehit çocuk...