HÜNER
Hüner kapmamýþým elli senede,
Utanma duygusu bulan utansýn.
Baþ öne eðmeden gezdim yine de
Ýnsana saygýsý kalan utansýn.
Allah’a inanýr þeytana köle,
Bir doðru iþ yapsa bin biri hile,
Cennet umar gönlü doðru ne bile,
Þeytani yaygýsý gülen utansýn.
Dökülür torbadan yaptýklarýmýz,
Allah sorar “Ýþte taptýklarýnýz;
Kur’an yolu varken saptýklarýnýz”
Allah’a saygýyý bilen utansýn.
Bilirler yumuþak olan yanýný,
Emdikçe emerler bütün kanýný,
Gücün yetiyorsa kurtar canýný,
Mahþere kaygýsý dolan utansýn.
Dayandý kemiðe býçak kaçamam,
Dostum yok kimseye derdim açamam,
Dursunî dayanýr zehir içemem,
Dünyaya eygisi olan utansýn.
Dursun Yeþil –2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.