Keþke... Kendimi bilseydim ulu orta söz etmekten çekinseydim Kelamýn kadrine göre edebe bürünseydim Ruhun nezaketini, kalbin hassasiyetini ihlal etmeseydim Sevmeyi bilmeden, feda olmayý göze almadan bir þey beklemeseydim Tutku ve arzularýmý umutlarýma alet etmeseydim, zan ve zafiyetinden temizlenseydim Cezbine meftun olduðum bir can için varlýðýmdan geçmeseydim, sabrý ve hikmeti terennüm eyleseydim
Biliyorum... Elbetteki hissediyorum Basiret ve ferasetini taktir ediyorum Kalbi hassasiyet ve nezaketine imreniyorum Ne zaman bir güfte yazsan okudukça serinliyorum Bu zamandan bir baþka zamana gittiðimi derin derin hissediyorum Duygular, ten, ter, beden, arzular ruh ve gönül ekseninde suallerle ziyadeleþiyor
Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.