HAYATA HÜKMEDEN KADIN HAKKINDA KOMPOZİSYON

Giriþ

Bu hikaye bir kadýný anlatýr
Bir kadýn dünyayý.
Tanrýdan gayrý kainatta
Bir tek, kadýn yaratýr.
Bu hikaye,
Öyle bir kadýný anlatýr.

Annesinin bir tanesi deðildi.
Yaz sýcaðýný hissederken mevsim
Büyük haykýrýþlarla doðdu
Küçük bir Anadolu þehrinde.
Þehir küçüktü, ailesi sýradan.
Cennet nuru taþýyan gözleri güldü
Mehtabýn gölgesi vurdu gökyüzüne
Kainat mehtaba üzüldü
Farklý yaratmýþtý yaradan.

Bebek oldu aðladý
Çocuk oldu oynadý
Her çocuk gibi, hiçbirine doymadý.
Siyah önlük beyaz yaka
Merhaba dedi hayata
Kara tahta önünde beyaz tebeþir
Hala küçüktü þehir,
Çamurlu sokaklarýnda
Eli nasýrlý kadýnlar gezerdi.
Anaydý eli nasýrlý kadýnlar,
Anadoluydu þehir.
Nasýr tutmasýn diye çabaladýðý
Anasýnýn elleri,
Yalnýz onu üzerdi.


Büyüdü,
Çirkin ördek yavrusu.
Büyüdükçe daha küçüldü þehri.
Küçük mutfak masasýnda
Büyük hayallerle doldu defterleri.
Hüzünlerini içinde eritirken güçlüydü,
Sevinçlerini paylaþýrken sessiz.
Mahallenin en delikanlýsýný sevdi,
Sýcak düþler kurdu
Soðuk tavan arasýnda.
Melahat ablasýnýn anlattýklarýndan öðrendi
Sevginin ötesini.
Ardiye manzaralý küçük pencereli odasýnda
Geleceðini düþledi durdu.

Geliþme

Henüz uçmaya baþlamýþken
Minik sýðýrcýk kuþu
Göçmen kuþlara karýþtý.
Sevdiðini ardýnda býraktý
Bir daha görmedi zaten yüzünü
Büyük þehir sevgiye çok uzaktý

Büyük þehir, büyük lokma
Havasý kirliydi , insaný kibirli
Çabuk alýþtý fakat
Geceler uzundu yurt odalarýnda
Þehir büyüktü, odalar küçük.
Ta ki sevdi yeniden
Sebebini bilmeden
Odalar büyüktü artýk, þehir küçük.
Lakin adý mý farklýydý aþkýn buralarda
Benzemiyordu yaþadýðý
Dinlediði çocukluk hikayelerine.

Pýnarbaþýnda görüp de kýzlarý
Ilgýt ýlgýt esen aþk yeliyle savrulan
Nazlý yare varmak için engeller aþýp
Aþkýn ateþiyle yanýp kavrulan , o aþýklar yoktu
Rahle-i tedrisatýndan geçen Karacaoðlan’ýn


Gözleri huzur bulunasýydý anlayana
Gülüþü hala aynýydý
Sevgisi hala masum.
Zaman akýp giderken
Farkýnda deðildi yaþadýðýnýn.
Birden küçüldü yurt odalarý yeniden
Geceler daha bir uzadý
Adý deðiþti sevgisinin
Keder oldu, hüzün oldu, intikam oldu,
Kendisini býraktý, ruhunu besledi
Çilegâhýna çekildi tarifsiz zamanlarca
Kurudu dudaklarý
Bir damla su istemedi
Gözleri hala nurluydu
Gülüþü huzurlu

Keder yazýlýydý alnýnýn bir yerinde
Yazýlmýþsa çekerim dedi
Ardýna bakmadan devam etti yoluna
Þehir hala büyüktü
Küçük yurt odalarý baþkalarýnýndý artýk
Kadýndý, yarattý.
Her þeye raðmen, herkese karþý
Ýstediði adýmlarý attý
Geceler uzundu hala
Kendisini deðil ruhunu besledi yýllarca
Sigarasýný yarým içerken
Kadehleri her daim doluydu
Gözleri dolu doluydu
Hala nurluydu lakin,
Gülüþü huzurluydu

Kadýndý, yarattý.
Uyandý gecesinin yarýsýnda
Minik sýðýrcýðý Anka Kuþu yaptý
Her þeye raðmen, herkese karþý
Baþka bir adým attý
Kendini yeni baþtan yarattý.
Þehir küçüktü artýk, o büyük
Cennet nuru taþýyan gözleri yine güldü
Mehtabýn gölgesi vurdu gökyüzüne
Kainat mehtaba tekrar üzüldü
“Elveda!” dedi geceye.

Sonuç

Ýhtiyaç duymadý günýþýðýna
Kendi çizdiði yolda yürüdü.
Patikalar göz kýrptýðýnda
Onlarýn da gönlünü aldý.
Kalp kýrmadan yaþamayý diledi
Kalbi kýrýlsa da kýrmadý kalpleri
Geceler karanlýk olsa da bazen
Uzun deðildi eskisi kadar
Hayatý öðüttü yüreðinde
Yüreðini eðitti hayat
Ýncitti yüreðini insaftan yoksunlar
Her birine ayrý fasýl açtý
Lâl oldu dili söylemedi
Duymadý hiç kimseleri
Gelecek onundu, pes etmedi
Yýlmadan, usanmadan o günleri bekledi.

Bütün yollar ona çýkýyor þimdi.
Yokolmadan yaþýyor hengâmesinde
Adý büyük kendi küçük þehrin.
Küçük þehrini özlüyor kimi zaman
Yollarýnda çamur kalmasa da
Halâ ellerinde nasýr olan kadýnlarý.
Sigaralarý yarým kalmýyor kültablasýnda
Her anýn tadýna varýyor
Her anýyla siliniyor geçmiþinden bir aný
Hayatýn tadýný çýkarýyor.
Gözlerinde huzur bulan var mý bilinmez
Sevgisi hala masum
Gözleri dolu dolu her daim
Sevgi dolu, aþk dolu, yaþ dolu
Halâ nurlu lakin her bakýþýnda
Gülüþü huzurlu.

Ýþte bu hikaye o kadýný anlatýr
O kadýn dünyayý.
Tanrýdan gayrý kainatta
Bir tek, kadýn yaratýr.
O kadýn, beni yaratýr.
Bu hikaye,
O kadýný anlatýr.

Sosyal Medyada Paylaşın: