heyula

alýp götürür akþamlar güvendiðim daðlarý
bi türlü baðlayamam umudu ellerim ilmek tutmaz
soðuk kýþ
üzerime düþen ne varsa giyindim
sandým ki ýsýtýr bi gül

sabaha karþý aðarmadan gün bi tiren sesi
anladým gurbet açmýþ þakaklarýnda ufkun
bi rüya hali hem de kargýþ
yenimi býrakma emi çocuk sesinden türküler gibi
ufala ufala denize inen

kan ve kedere benzeyen kelimeler aktý
çiçek alýþ veriþlerimizde tamam
uykumuzu kýsýk gözlerimize verdik
ince ince uzandý yüzümüze
rahat bi batmaktý soyunup apar topar
demir denize

bilsem büyütür müydüm bu kadar gürbüz
baðrýma bastýðým ellerimi
yalýmýn ayasýna sürer miydim
o uzak istasyon kokan
buruþ buruþ dað yollarýna terk eder miydim
sesimin en lirik halini


kaçýp kaçýp saklanýyorum aðacýn arkasýna
annem beni bulamýyor
babamý ben kaybettim
birazdan kararacak oysa hava
o son gülmelerden sonra daðýlacak kalabalýk
kuru bi dal gibi kýrýlacak avurdumda yalnzlýk

Sosyal Medyada Paylaşın: