Tutunduðumuz bir asmanýn üzüm sarkýmýydýk biz
Tane tane döküldük bir yerlere
Kimimiz topraða
Kimimiz gurbet ele
Yaþamanýn o köhne girdabý içinde kaybolduk
Senelerce
Ýçimdeki; yanan son korlar kül olmaya yakýn
Bir kapý aralýðýnda eþiðe yakýn
Uzaklarda çok uzaklarda çocukluðum gençliðim
Seslerini duyuyorum bazen sessizlikte
Ay/ý ve yýldýzlarý seyrederken dalýp gidiyorum
O eski günlere
Eski bir çerçevenin içinde bir resim gibi duruyor
Ruhumun duvarlarý içinde
Sökülmez bir aðaç bir koca çýnar oldu içimde
Kurduðum düþler çaðýrýyor beni zaman zaman
Çocukluðum gençliðim
Uzaktaki o hiç görmediðim deniz
Ve gök mavisi daðlar
Aþýlmasý gereken bir çok dünya hayali vardý
O zamanlarda aþmayý düþündüðüm ;
Görkemli dünyalar ülkeler ve ilkeler
Ve sonsuz mutluluklar
Tasarladýðým kafamda yaþamla ilgili
Bir papatya ülkesi ve yabanýl çiçekler
Büyük ay ve yýldýzlar
Aydýnlatýrdý benim küçük bahçemi
Ne çok hayale ev sahipliði yapmýþtýr kim bilir
Habersizken kara talihinden kimbilir
Kaç kez deðiþtirmek istedim
Seve seve kaç kez gönüllü oldum ölüme
Dünyanýn yamuk aðýný yolmak istedim saçlarýndan
Ve dönüþtürmeyi sular yokuþa akmýyor
Doðduðum günden beri
Ölüme bu bomboþ, ýstýraplý günlerimi
Yüreðim mahkûm olmadan önce
Bir çocuktum
Baba evinde avludan ay/ýn etrafýndaki yýldýzlarý seyreden
Bir daha döneceklerini düþünmeden
Her gece her gece býkmadan usanmadan bekledim
Gündüzleri günlük yaþamýn uðraþý içinde gelir geçerdi zaman
Çocukluk evimin bahçesinde
Ýzlemek için sizleri
Ve belkide konuþmak için sizlerle çocukluk hayalerini yýllarýmý
Geçirdiðim;
Çoþkularýmýn son bulduðu bu evin
Penceresinden
Ne çok i mge, ne kadar çok masal uydurdum kafamdan
Baktýkça gökyüzüne
Ve etrafýnda yanan kor ateþe!
Oturmuþum bahçede
Tahta bir sandalyeye
ve önümde derme çatma tahta masa rengi solmuþ
Suskun!
Geçiriyorum akþamlarýn büyük bir bölümünü
Hiç konuþmadan bakarak gökkubbeye
Uzaktan gelen sesleri dinliyorum
Köpek seslerini
Kurbaða seslerini
Ateþböceklerinin sesleri duyuluyor uzaklardan
Ýncir aðaçlarýnda bahçe duvarýna yaslanan asmalar tel örgülerde;
Hýþýrdýyor rüzðarda yol boyu kokulu aðaçlar
Yanýbaþýnda akan þýrýl þýrýl dere çýðlýk atýyor kuþlar
Ve garip sesler duyarsýnýz bahçelerde
Hiç bir anlam adlandýramadýðnýz garip duygular
Ýçerisinde bulursunuz kendinizi
Ansýzýn bir dev masalýnýn içinde bulursunuz senaryosunu kendiniz yazýp oynadýðýnýz
Ansýzýn bir gizli korku doðurur büyür ve kaplar içinizi kocaman
Yakýndaki bir aðacýn yapraklarý
Serviler bir ormasn sessizliðine bürünür
Sesler dönüþümlü gelirdi kulaðýma
Annemin mutfaktan çanak çömlek kaþýk týngýrtýsýnýn sesi bölerdi geceyi
Bazen;
Ne sýnýrsýz düþünceler farkýnda olmadan özlediðimiz
Yarýnlardayýz belkide ama yine yarýnlarýn özlemi içindeyiz
Bir yandan geçmiþin özlemi içindeyken
Ne büyük çeliþki deðil mi?
Demiyor mu sevgi ilik ilik içte
Doðduðum bu köylük yerde
Düþünme fýrsatý buldum yeniden
Eski günlerimi baba ocaðýnýn
Hüznü sardý yine içime
Her nerede olursam olayým
Beni takip ediyor yýldýzlar ve ay
Onlarýn yüzüne baktýðým sürece…
Ýnsanlar zaman zaman anýlarýyla yüzleþmeli!!
Çok yoruldum bu günlük bu kadar
Nurten Ak Aygen
25.08.2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.