PİSTANBUL

Sabýr büyüten ömür çürüten bu þehirde
Her þeye raðmen
bir umudun parçasýyým ben
tek derdim yaþamak, nefes almak
özgürce yürümek yollarda
fakat ne yapsam olmuyor
her sokakta bir yýðýn
her köþe baþýnda yoksullar
halk ekmek kuyruðunda
anne kucaðýnda
avuçlarý kundak kokan bebekler
diðer yanda çöplerden karton arayan
yýllarýn yükünü omzundan atamamýþ
bastonlardan medet uman yaþlýlar
bu þehir
milyonlar içinde gerçekleri gizleyen
birkaç semtiyle yalancýktan gülümseyen
çaresizlerin istasyonu
zor þehir
yalan dolu haberlerle
en çok göz önünde duran
anadoluyu en çok kandýran þehir
kirli iþler baþkenti
varoþlarýnda kalmýþ bir avuç
milyonlarca umut beklenti
dili tutulmuþ insanlarýn
sabýr en büyük öznesi olmuþ burada
cümle yýðýnlarýn
kirlenmiþ genç delikanlýlarýn eli
kar bile yaðmaz olmuþ karanlýðýn üstüne
karanlýk okadar kötü ki
lanetlenmiþ iklimlerce
herkes kaybolmakta bir moda(!)nýn içinde
öz denen ses sýcak asfaltlarda yok oluyor
gürül gürül kirlilik içinde
her sabah buðulu pencereler
sigara dumanýnýn yalnýzlýðýnda
çamur akan þu dereler
sesler kalabalýk içinde boðulmakta
dermansýz kalan vapurlar
inlemekte gün boyu
çocuklar topraða hasret
beton kaldýrýmlar çehresiz/ jilet
zaman sinsice yutuyor yýllarý
her geçen gün
buraya gelenlerin halleri
bir garip geliyor bana
ey çilekeþ kent
ne var sende
yorup kirletmekten baþka
gökler çok uzak sokaklarýna
yeri sorsam meçhul
durulmaz bir bulanýklýðýn var
ormanlar lanetlenmiþ gibi
Merhabalar hatýr sormaktan aciz
ayný binada yaþayan komþular
neyine hayran dað kokulu Anadolu kýzlarý?
anlamýyorum ki









Sosyal Medyada Paylaşın: