Bir İyiki'nin Şiiri

Ýlk kez adýnda rastladým cömertliðine
Yüreðinin iz düþümü adýn
Sonra gözlerinde vardým maviliðine denizin
Bakýþlarýn
Alabildiðine mânâlý alabildiðine derin.

Ýlk kez sesinden duydum huzurun melodisini
Kulaðýma tabiat resitali sesin
Sonra ellerinde gördüm þefkatin inceliðini
Buzullar eriten sýcaklýðýnda ýsýndý yüreðim

Ýlk kez yüzünde gördüm eriþilmez mutluluðu
Uzandým enginliðine doðru gök/yüzünün
Sonra gölgesinde alemleri gezdim
Güneþler açtýran gülüþünün

Ýlk kez yüreðinle tamamlandý eksikliði ruhumun
Ezberbozduran, eþsiz yüreðin...
Sonra þiirin adý deðiþti varlýðýnla
Yanýnda soludum en ferah rüzgârlarý
Sevginle ulaþtým uçsuz bucaksýz semalara
Hediye gibi geldin Aþk’a
Ýyiki doðdun mabedim
Ýyi ki doðdun dünyama..
21.08.2016
00.00



Sosyal Medyada Paylaşın: