Yalancı

Ýlk yalan ilk sahibin vicdanýnda sýzlar
Terletir gece gündüz ayýk uykuda
Kaçýrýr kendini insandan köþe bucak
Yaþam sürek avýdýr ölüme kadar
Yalancýda bir yaþam yolcusu
Sonunda

Dönüþü düþünmez hiçbir yalancý yalanýnýn
Bir bina inþa eder gibi günden güne
Üstüne yýðar yeni parçalarý
Her parça bir destek
Bir sýrt dayama
Bir aklama

Sonunda yakalar özgüvenini yalanýn
Vicdanýndan çýkan sýzý cüzdanýna akar
Artýk bir mesleðin bir sanatýn ustasýdýr
Kimse eline su dökemez arzýn payýnda
Doðruyu kýrk kapýdan geri çevirir
Gözlere soka soka

Gözleri ýþýl ýþýl olur doðruyu yalanlayýnca
Büzülür sulanýr dudaklarý söz çarptýkça
Yalanýna ortak çoðalýr el þaplatýkça
Bir yalancý olarak var olmak zor iþtir
Çok þeyini satacak çok ödün vereceksin
Ölü gezegenin üstündeki son canlý

Bir kalabalýðýn ortasýnda tek baþýnadýr
En çok kendi bilir doðru yalanýný
Yýlan süt kokusuna bayýlýr
Emer çok hayvandan sütü
Emdiðini sahiplenir sokmaz
Buda onun riyasý



Ahmet Coþkun



Sosyal Medyada Paylaşın: