ayrýlýk kalbe buz tutturur
kar yaðar yaz ortasýnda üstüne
ay Aðustos mevsim yaz mý unutturur...
millet sýcaktan yanýp terlerken
Aðustos ortasýnda
üþüyorum ben
sanki kalmýþçasýna; zemheri ayazýnda
herþey buz tutmuþken seven ruhumda
donup kalmýþ baktýmda tüm hayallerim
çabalýyorum kuramýyorum en güzelinden
oda küs; sana bana bize
tutmuyor bak üþüyen ruhumun ellerimden...
volkan düþtü içime birden
sensizlikten, sessizlikten
ç a r e s i z l i k t e n
kalbimi daðlýyor
içime tüneyen
hem yakan, hem üþüten
acýtan, ruhumu titreten bir buz yangýný
sönecek sevgili, eðer dönersen; yeniden merhaba dersen..
karþýlýk görünce kalp sevgilinin kalbinden
aþk yüreði ýsýtýr kýzýl kor eder
erir yürekler iki iken bir eder
kar yaðsada üstüne hiç üþümezler
sevmek ve sevilmek, bence; tüm ömre olur bedel...
ben caymadým, caymamda sözümden
aþkýmý býrakýp hiç bir yere gitmem, gidemem
günahsa
vebali varsa
bu suskun aþkýn
olsun vebal her ikimize
kýyamam ben sevdiðime
veballeri yalnýz sana yükleyemem
eðer dönmezsen, ýsýnamam
kuzey kutbunu yaþar buz tutar ruhum
bu aþkýn kar yangýnýný tek baþýma söndüremem...
21 AÐUSTOS 20:04 2016
Mlk